Шалтгаан ба үр дагаврын хууль: Үйлийн үр ба сүнслэг өөрчлөлтийн бодит түүхүүд, олон ангит цувралын 1-р хэсэг

Шалтгаан ба үр дагаврын тухай хууль буюу үйлийн үр гэж нэрлэгддэг – зүйл нь бодол санаа, үг, үйлдэл бүрийн үр дагаврын гинжин хэлхээг заадаг бүх ертөнцөд үйлчилдэг зарчим юм. Юу ч тохиолдлоор болдоггүй; бидний туулж буй бүх зүйл нь тарьсан үрийн маань үр жимс юм. Энэ цувралд бид үйлийн үрийн сургамжаар амьдралаа өөрчилсөн бодит түүхийг судлах болно. Эдгээр түүх нь сүнслэг ухаарал, гэмшил болон зөв амьдралын хэв маяг нь сүнсийг хэрхэн дээшлүүлж, хувь тавиланг өөрчилж чаддагийг илчилдэг.

Манай анхны түүх 2019 онд болсон бөгөөд Туан, Хоа хэмээх хосуудад тохиолдсон зүрх шимшрүүлсэн үйлийн үрийн үр дагаврыг харсан энгийн нэгэн Буддын шашинтан хуваалцсан юм. Тэд Буддын шашинтны гэрийн ойролцоо жижиг жимсний мухлагтай байв. Эхэндээ тэдний амьдрал жирийн нэг хөдөлмөрч, шударгаар амьдралаа залгуулж буй хос мэт санагдаж байлаа. Гэвч түүх цааш өрнөх тусам илүү гүн гүнзгий нууцлаг зүйлс ил гарч эхэлсэн юм.

Би анх тэдний хажуугаар өнгөрч явсан үеэ тодхон санаж байна. Мухлагийн урд талд “Дөнгөж нядалсан тахиа зарна” гэж хааш яаш бичсэн жижигхэн модон самбарт өлгөөтэй байлаа. Самбарын доор төмөр торонд тав эсвэл долоон азарган тахиа чихцэлдэн давчуу нарны гэрэлд өд нь гялалзаж, нүд нь томоор гөлөрч ямар нэг юм хүлээж байгаа мэт харагдана. Тахианууд хэн нэгэн дөхөх болгонд чангаар гооглон, донгодно хэдхэн минутын дараа тэр чимээ нь бага зэрэг амьсгал боогдох чимээгээр дуусаж, дараа нь чимээгүй болдог байсан.

Энэ хорвоо дээрх өчүүхэн ч гэлтгүй амьд оршихуй бүрийг Бурхан бүтээсэн, сүнстэй, угаасаа жам ёсоороо амьдрах төрөлхийн эрхтэй. Тийм ч учраас эгэл Бурханы шашинтан тахиа-хүмүүсийн зовлон шаналлыг харж, өнгөрөх бүртээ тэднийг өвчин шаналал дунд үхэж байгааг хараад сэтгэлдээ гүн гуниг тээж, харамсахаас өөр аргагүй байв. Тэдний амь өршөөл энэрэлгүйгээр, Туаны хүйтэн гарт гэр бүлээ тэжээх нэрийдлээр золиослогддог байлаа.

Би тахианы цөхрөнгөө баран орилохыг сонслоо – энэ нь миний эргэн тойрны нам гүмийг нэвтлэн эвдсэн огцом чимээ цуурайтаж байв. Би өөрийн мэдэлгүй зогтусан хажууд зогсож байсан Тун руу харвал зүүн гар нь алтан өдөт азарган тахианы хүзүүг атгаж, баруун гар нь гялалзсан хутга барьж байв. Азарган тахиа тийчгэнэн, далавчаа хүчтэй дэвж тэмцсэн ч мултарч чадсангүй. Агшин зуурт хутганы ир гялсхийн цавчиж, тод улаан цус хагарсан цементэн шалан дээр урсаж, тахианы сүүлчийн дуу нэгхэн агшинд тасрав.

Гэхдээ миний сэтгэлд бүр ч их жихүүдэс хүргэсэн зүйл бол ямар ч хувиралгүй түүний царай байлаа. Царайгаа барайлгасангүй, бүр нүдээ ч цавчсангүй. Саяхан тасалсан амьдрал нь юу ч биш юм шиг, тэр үйлдлээ яг л машин шиг л хийсэн.

Туаны харгис хэрцгий үйлдлийг тоо томшгүй олон удаа харсан энэрэнгүй Буддын шашинтан эцэст нь түүнд ойртохоор шийджээ. Тэрээр чин сэтгэлээсээ санаа зовон Туаны зүрх сэтгэлийн гүнд нойрсож буй энэрэн нигүүлсэхүйн далд очийг сэрээнэ гэж найдаж, хэдэн зөөлөн зөвлөгөө өгөв.

Би “Туан” гэж аяархан дуудав, “Би номлох гэсэнгүй, гэхдээ та маш олон тахиа алсны төлөө үйлийн үрийн төлөөс төлөхөөс айхгүй байна уу? Бурхан Багш бүх амьд амьтан сүнстэй гэж сургасан. Тэдний амийг авах нь зовлонгийн үрийг тарих явдал юм.” Туан над руу харах түүний харц нь хүйтэн, огцом ба багахан дургүйцлийн оч гялсхийн үзэгдэв. Тэр үл тоосон маягаар инээгээд намуухан дуугаар “Чи яг л тэр мухар сүсэгтнүүдийн нэг шиг ярих юм. Би амьдралаа залгуулахын тулд тахиа нядалдаг – хүн алж байгаа биш шүү дээ.” Үйлийн үр үү? Би ийм дэмий зүйлд итгэдэггүй” гэв.

Хэдийгээр Буддын шашинтан Туанд олон удаа зөөлөн үг хэлж зөвлөсөн ч тэр өөрийнхөөрөө л байлаа. Гэсэн хэдий ч Буддын шашинтан Туан бол угаасаа харгис хүн биш гэдгийг ойлгосон - тэр зүгээр л гэр бүлээ тэжээх үүрэг хариуцлагыг үүрч, ингэхдээ өөрийн мэдэлгүй амь таслах хүнд үйлийн үрийг бий болгож явсныг ойлгож байв. Гэсэн хэдий ч шалтгаан ба үр дагаврын нарийн хууль ёсоор аллага үйлдэх үйлийн үр нь зөвхөн үйлдлээсээ бус, харин бусад амьтны зовлон шаналлыг үл хайхран, мунхаглалд бүрхэгдсэн сэтгэлээс ч бас үүсдэг. Буддын шашинтан бясалгалын гүн самадид байхдаа зовлонт зөгнөлийг мэдрэв – энэ нь ирэх нэгэн гамшгийг сануулж байлаа.

Би бүдэг бадаг зүүдэндээ жимсний дэлгүүрийн өмнө зогсож байгаагаа олж харав, гэхдээ энэ нь өдрийн танил дүр зураг биш байв. Тэнгэр бүрэнхий харанхуй, эргэн тойронд нэг ч сүнс харагдахгүй байв. Гэнэт жижигхэн хашааны дунд аварга том азарган тахиа гарч ирлээ. Тэр жирийн тахианаас дор хаяж арав дахин том, гал мэт дүрэлзсэн улаан өдтэй байв. Түүний гэрэлтсэн дугуй нүд харанхуйд гялалзаж, над руу эгц ширтэж байлаа. Би зугтмаар байсан ч хөл минь наалдчихсан мэт болж, хөдөлж ч чадахгүй байлаа. Азарган тахиа дуугарсангүй, тулалдсангүй; тэр зүгээр л хөдөлгөөнгүй зогссоор, шатаж буй мэт нүдээрээ сэтгэлийг минь шууд нэвт шувт харах шиг болов. Дараа нь тэр тахиа донгодох биш, харин хүнийх шиг гүн, тод дуугаар хэлэв: “Тэр өөрийн хөлөөрөө төлнө. цус урсгасан, өрийг төлөх ёстой” гэсэн юм.

Бурхан багшийн сургаалд өгүүлснээр шалтгаан ба үр дагаврын тухай хуульд үл итгэх нь өөрөө мунхаглалын нэг хэлбэр юм, учир нь яг л бид таталцлын хуулийг мартсан ч үйлчилсээр байдаг шиг үйлийн үр нь бидний итгэдэг эсэхээс үл хамааран үйлчилдэг. Буддын шашинтан тэр хачирхалтай зөгнөлт зүүднийхээ дараа дотроо чимээгүйхэн залбирч Туаныг хэтэрхий оройтохоос нь өмнө ухаараасай гэж хүсэх л үлдсэн. Гэвч үйлийн үр бүрэн боловсорч гүйцсэн үед түүний үр дагавар зайлшгүй тохиолддог. 2023 оны өвөл Туан нэгэн үйлчлүүлэгчдээ тахиа-хүмүүсийн мах хүргэхээр явж байхдаа ноцтой осолд оржээ.

Туан эмнэлгийн орон дээр хэвтэж, царай нь цонхийж, хөл нь битүү боолттой ч цагаан даавууг нь аль хэдийн улаан цус нэвчсэн байлаа. Эмч надад түүнийг гуяны ясны хүнд хугарал, нуруу нугасанд нь ноцтой гэмтэл учирсан гэж хэлсэн. Тэд хагалгааг маш сайн хийлгэсэн боловч түүний дахин хөл дээрээ босох боломж бараг байхгүй байв. Тэрээр бүсэлхийнээсээ доошоо саажилттай болсон бөгөөд насан туршдаа ч ийм байх магадлалтай юм.

Ослын дараа Туан, Хоа хоёрын амьдрал зовлонгийн хүнд эргүүлэгт автжээ. Одоо ганцаараа, Хоа хэвтэрт байгаа нөхрөө асрах хүнд ачааг нуруундаа үүрчээ. Тэрээр эмчилгээний зардал, эм тарианд хүрэлцэх мөнгө олохын тулд гэрийнхээ эд хөрөнгийг зарахаас өөр аргагүй болжээ. Амь таслах үйлийн үр нь хамгийн хүнд ачааны нэг бөгөөд энэ нь зөвхөн хувь хүнд төдийгүй бохир мөнгөтэй холбоотой хүмүүст ч яг л Хоа болон тэдний бяцхан хүүхэд өдөр бүр түүнтэй хамт зовлон зүдүүрийг нь хуваалцдаг шиг л нөлөөлдөг. Нэгэн өдөр гэмшил, харамслаар дүүрэн Туан Буддын шашинтантай уулзах хүсэлтэй байгаагаа илэрхийлэв.

“Би буруутай байсан” хэмээн тэр нулимс асгаруулан хэллээ. “Би тэднийг хөнөөх ёсгүй байсан. Үйлийн үрийг басамжилж болохгүй байж. Одоо л би итгэж байна ... гэхдээ хэтэрхий оройтжээ!” “Өнгөрсөн шөнө би хар хувцастай, царай нь тод биш, өрөөний маань буланд зогсож буй эрийг зүүдэлсэн. Тэр юу ч хэлээгүй, зүгээр л миний хөл рүү заагаад инээсэн. Гэвч түүний инээд нь хүнийх биш мэт яг л газрын гүнээс цуурайтах шиг санагдав. Дараа нь тэр: ‘Энэ бол зөвхөн эхлэл. Цус хангалттай биш. Өрөө төлж дуусаагүй байна.’ гэсэн. Би цочиж сэрсэн ч тэр зүүдний хүйтэн мэдрэмж намайг орхиогүй энэ нь бодит мэт санагдсан.” Би түүний гараас нь атгаад тайвнаар ярихыг оролдон: Туан, чи одоо алдаагаа ойлгосон байна, одоо ч оройтоогүй ээ. Чин сэтгэлээсээ гэмшиж, Бурханы нэрийг уншиж, өршөөл гуйгтун. Та юу тарьсан, түүнийгээ төлөх нь зайлшгүй, гэхдээ жинхэнэ гэмшил нь үйлийн үрийг нимгэлэхэд тусалдаг.” гэв. Тэр толгойгоо сэгсэрч, улам ихээр нулимс асгаруулан хэлэв: “Чи ойлгохгүй байна. Би үүнийг одоо л мэдэрч байна! Үхэл бол төгсгөл биш. Дараагийн амьдралд энэ наснаасаа ч дор байх вий гэж айж байна. Би хэтэрхий олон тахиа хөнөөж ... Хэтэрхий олон ​​амины өртэй ... Би яаж бүгдийг нь төлөх вэ дээ?!”

Бид Туаныг өөрийн үйлдлийнхээ аймшигт үр дагаврыг ухаарч шаналж буйн гэрч нь болохдоо наманчлал нь жинхэнэ өөрчлөлттэй хамт байх ёстой гэдэг сануулга авсан. Төгс Гэгээрсэн Их Багш Чин Хай (веган) чин сэтгэлээсээ гэмших нь чухал хэдий ч аллагын үйлийн үр нь маш хүнд ба зөвхөн бид амьдралынхаа хэв маягийг бүрэн өөрчилснөөр л түүнийг даван туулах боломжтой гэдгийг байнга онцолдог. Их Багш нэгэнтээ веган байхын ач холбогдлыг хайраар тайлбарласан байдаг:

Та одоо зам мөрөө эрс өөрчлөн, Гэгээнтэн, Будда нарын Ариун Алдрыг, Будда нарын бүх тарнийг уншиж эхлэх үедээ веган болоорой, гуйя. Учир нь хэрэв та веган бол үхэл үгүй, аллага үгүй амьдралтай илүү холбоотой байна. Аллагын үйлийн үр маш их, маш хүнд. Та чин сэтгэлээсээ уншлаа ч энэ ариун, дэвшүүлэгч энергийг бий болгох хангалттай цаггүй байвал багахан энергийг дээд Орон, Будда, Гэгээнтнүүдийн илүү дээд Оршихуйд хүрэхийн тулд ашиглахад тун хэцүү шүү. Иймд та өөрийнхөө төлөө, амьтан-хүмүүсийн зовлонг энэрч нигүүлссэний улмаас бус, харин өөрийнхөө төлөө веган болох ёстой. Тэгснээр таныг живүүлж, доройтуулж, доод оршихуй там руу чирэх энэхүү аллагын хүнд, чангаасан, амаргүй үйлийн үртэй холбогдохгүй!

Эдгээр үгсийг зүрх сэтгэлдээ гүн шингээж авцгаая. Веган амьдралыг сонгох нь зөвхөн энэрэхүйн үйлдэл төдийгүй бидний сэтгэлд зориулсан аврал юм. Бид бүх амьд оршихуйд нинжин сэтгэлийг түгээж, хийж буй бүх зүйлдээ энэрэн нигүүлсэхүйг төлөвшүүлэхийн тулд Туаны түүхээс суралцах болтугай.